َ                                    بهار؟

آمد دوباره باز،  بهاری  که نیستی

ای آخرین همیشه نگاری که نیستی

ای آفتاب عشق و ای سایۀ خدا

ای ابر هم به گریه و زاری که نیستی

هستی و نیست جز تو کسی،ای تمام عشق

طوری لطیف هستی و ساری که نیستی

یعقوبِ دهر پیرهنت را کشید بو

مانند یوسفی تو و آری که نیستی

هر روز با خیال تو دارم قرارها

هر روز میروم به قراری که نیستی

عاشق به انتظار گرفت از همه  کنار

آقا! مگر قبول  نداری  که نیستی؟